jellat

[jella:t]

1) Könelişen söz Ölüm jezasy baradaky hökümi ýerine ýetirýän adam.

2) Ganhor, zalym, jebir ediji.

∙ Gan içen jellatlar pyçagyn ýalap, Kän kelle kesdiler köne döwürde. (Ata Salyh, Saýlanan eserler)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, t sesi d sesine öwrülýär.

Meselem jellat - jellady.